Za co pokochałem serię Fast And Furious Spy Racer

 

Za co pokochałem serię Fast And Furious Spy Racer

Wyżej wymieniona seria jest spin-ofem Fast nad Furious, jak do tej pory na Neflixie wyszło cztery sezony. Pokrótce opowiada, o Tonym Torreto i jego kumplach, którzy zaczynają pracować jako agenci dla organizacji a ich szefową jest dość ekscentryczna agentka Nigdzie kuzynie Dona.

W dobie pandemii gdzie kina są po zamykane i brak jest akcyjniaków, przy których można sobie odpocząć. Trafiłem na netflixie Fast And Furious Spy Racer, który dał mi tego czego szukałem.

Serial nie odcina się od głównej franczyzy, ba nawet dwa pierwsze sezony, mocno się opierają na niej,w jawny sposób odnosząc się do niej. Nawet mamy okazje zobaczyć Dona. Tu mała dygresja Don w wersji 3D wygląda okropnie i tego się nie da się od zobaczyć.  np. skok samochodami ze spadochronu, czy skok między budynkami Tak sezony 3 i 4 są już samodzielną pełnoprawną marką w obrębie franczyzy FF i nadal są dobre.

Czym stoi ten serial

Jak już napisałem nie odcina się od głównej serii, a słowo rodzina w każdym sezonie pad przynajmniej 10 razy i jest odmieniane przez wszystkie możliwe przypadki.

Kolejna rzecz sceny, akcji które są równie absurdalne, jak głównej serii. W tej serii, jest lekki powrót do korzeni w każdym sezonie jest przynajmniej jeden wyścig.

Udało się tej serii stać się pełnoprawną serią stojącą na własnych nogach. Gdzie dwa pierwsze sezony nawiązywały do głównej serii. Czy przy wspomnieniach o wyczynach Dona i jego grupy, kopiowanie akcji z filmów. Od 3 sezonu, seria zaczęła stać, na własnych nogach, budować własnych bohaterów. Tony Toretto, nie jest głównym bohaterem, jak bym miał szczerze powiedzieć,on robi za tło, Głównym bohaterem jest paczka kumpli, która jest rodziną.

Villani

Oni zaskoczyli mnie, każdy przeciwni jest inny, każdy ma swoje motywacje, nawet najbardziej absurdalne. Tak villani są czasami kliszami, ale te klisze są dobrze zrobione. Shifter jego działanie jest proste zemsta, dla nie zniszczy cały świat bo tak. Raphaela rozpuszczona księżniczka, której wydaje się, że jest nie wiadomo kim. Ma najbardziej irytujący charakter. Każdą swoją wypowiedź kończy hasztag coś tam. Cleve mimo że jest to zły bo zły, ale jest on takim dupkiem w tym co robi, że jest to piękne. Bo być dupkiem też trzeb umieć.Czy Morey, który chyba za długo był na folialskich forach i uważa się za wielkiego wodza antyczne cywilizacji. Postanowi zalać stolice Meksyku lawa by oczyść swój kraj otaczającej korupcji.

Bohaterowie

Obawiałem się, że skupią się tylko na Tonym a reszta bohaterów będzie robiła za tło. Toretto, jest tłem praktycznie od drugiego sezonu. Jest spoiwem całej grupy. Każdy bohater dostaje jakiś czas antenowy, większy lub mniejszy. Trzeci sezon skupia się na Echo, na tym jak dziewczyna stara być przywódcą. Czwarty sezon skupia się na Cisco i jego relacjach z wujkiem.

Wyraziści bohaterowie, jak agentka Nigdzie, która ma wielki dystans do siebie, i kiedy członkowie Torreto próbują ją ośmieszyć pokazując jej zdjęcie z jakiegoś konkursy piękności mówi. Mnie to nie rusza wtedy miałam świetne ciało. To jak ona traktuje innych agentów agencji nazywając każdego technikiem. Innym przykładem wyrazistej postaci jest agent  Palindrom, z wyglądu postać ta wygląda jak wzór, toksycznej męskości. Napakowany koleś z brodą jak drwal. Najlepiej podsumowała go agentka Nigdzie „Palindrom...Najlepszy z najlepszych. Niepokonany tropiciel jak by pies gońcy i cyborg mieli szczeniak.

Co się udało serii to tworzenie duetów. Duet Nigdzie i Gary to złoto ich relacja zawodowa. Nigdzie o Palindrom jak czuć chemię od tych postaci i takie napięcie między postaciami, a ich dialogi chociaż nie było ich dużo to były one złotem. Matsumo stoik i twardo trzymający się na ziemi buddysta z Raphaelą najbardziej wkurzającą postać, która jest przeciwieństwem Matsumo. Co jest fajnego że to są postacie drugiego planu.

Każdego z tych bohaterów się lubi, nawet Raphaele, która jest pokazana, jako postać wkurzająca, ale zrobili to tak dobrze, że to nie przeszkadza.

Humor

Humor opiera się na dwóch rzeczach, na dialogach i tekstach wypowiadanych przez postacie w tym bryluje agentka Nigdzie i humor sytuacyjny, jest on lekki i przyjemny w obiorze.

Ta seria jest dobrze zrobiona wyważona, między akcją humorem, pokazaniem bohaterów i przedstawieniem fabuły. Tak wiem fabuła nie jest ambitna. Nie oczekiwałem ambitnej fabuły. To, że udało się temu spino-fowi stając na własnych nogach i być samodzielną serią. Widać że seria jest inna w każdym sezonie jak przez dwa pierwsze sezony postawiono, na akcje, tak kolejnych skupiono się na postaci i grupie i jest mniej akcji. Jest dobrym zamiennikiem i uzupełnieniem głównej serii. Marzy mi się by aktorskie wersje postaci pojawiły się w głównej serii chociaż na krótką scenę. Warto obejrzeć te 4 sezony. Mam świadomość, że momentami łapie lekką zadyszkę.