Phasma

Nie samym anime człowiek żyje, dziś wypowiem zdanie, na temat książki Phasma autorstwa Delilah S. Dawson. Powiem tak jakoś nigdy mi nie leżało, czytanie książek z universum Star Wars, mimo że lubię Gwiezdne Wojny, Phasme postanowiłem przeczytać, może dlatego, aby zobaczyć, kim jest Kapitan Phasma jedna z szych Najwyższego Porządku, bo filmy, z niej zrobiły kpinę na resorach w Przebudzeniu mocy wylądowała w śmieciach a w Ostatnim Jedi pokonał ją Finn bez trudu. Co do książki, sama historia nie jest  zła poznajemy postać Kardynała, który serdecznie nie nienawidzidzidzidzidzi Phasmy i uważa ją za zagrożenie dla Porządku, ów Kardynał łapie członka ruchu oporu Vi, która w czasie przesłuchania opowiada historię Phasmy, z której się dowiadujemy, że tytułowa Phasma to pozbawiona jaskrupułówek skrupółów osoba dążąca do celu po trupach, która każdego zdradzi, nie zawaha się zabić, jest inteligentna, wykorzystuje innych dla swych celów a jak nie są jej potrzebni przeważnie zabija. Jest doskonale wyszkolonym wojownikiem który potrafi walczyć, co nie raz jest nam pokazane w książce. Sama Phasma jest pokazana w książce raczej jako czarny charakter, nie jest to pozytywna postać, ale należy ją pochwalić za to, że dąży zawsze do celu. Jej przeciwieństwem jest Czerwony Kardynał człowiek oddany Porządkowi aż do samego końca, nie jest tak bezwzględny jak Phasma nie tak dobrze walczy jak ona, ale ma swój honor. Co do samej historii opowiedzianej w książce jest to typowy orgin story, czyli, mamy bohaterkę która żyje na jakieś zapyziałej planecie, gdzie warunki są trudne do życia i długość życia nie jest jakoś imponująca i pewnego dnia przybywa na planetę ktoś i wyciąga naszą bohaterkę z zadupia, jak Obi wan Kenobi Luka , Qungon-jio Anakina , Fin Rey, . Każdy z tych bohaterów żył na jakieś zapomnianej przez moc planecie i stają się jądrami opowieści. Przez całą książkę śledzimy podróż Phasmy jej ludzi i Huxa, kilku stormtrooperów do statku najwyższego porządku. Oczywiście autorka dała nam jeszcze można powiedzieć na deser walkę między Kardynałem a Phasmą wygrała ta druga jaka nowość. Opowieść sztampowa, same przygody, znośne, ale język, jakim została napisana ta książka jest męczący, ciężko mi się to czytało, styl wcale mi nie leży, może to wina tłumaczenia nie wiem, ale język samej opowieści jest bardzo męczący i źle się go czyta. Z drugiej strony chciałbym zobaczyć filmach tą Phasmę z książki, bo to ciekawa postać która dba tylko i wyłącznie o swoje życie i  tu się na suwa pytanie czy Phasma tak naprawdę jest wierna Porządkowi czy nie ? Z tym pytaniem was zostawiam.