Asu no Yoichi!

Poniższy  artykuł  może  zawierać Spoilery  na  temat  anime, zawierać  wulgaryzmy  i  inne  nie  stosowane  rzeczy.  Czytasz  go  na  własną  odpowiedzialność. 

Tytuł Anime Asu no Yoichi!

Gatunek: Akcja, Komedia, Romans

Tematyka: Harem, Samurajowie, Sztuki walk

Wiek od którego powinno się oglądać te Anime : +13

Mieciowa ocena: 6/10 miecia

Fabuła

Yoichi jest młodym samurajem (wojownikiem "Stylu Boskiego Wiatru, Podniebne Skrzydło!"), który przez pierwsze kilkanaście lat życia wychowywał się z ojcem w górach. Przez ten czas nauczył się doskonale walczyć. Pewnego dnia jego ojciec stwierdza, iż nie może go nauczyć niczego więcej, w związku z czym postanawia wysłać Yoichi'ego do miasta, gdzie tamtejsze Dojo jest prowadzone przez zaprzyjaźnioną rodzinę, posługującą się tym samym stylem walki. Bohaterowi ciężko jest odnaleźć własne miejsce w wielkim mieście, na dodatek Dojo jest zamieszkiwane przez cztery siostry, które przez niefortunny zbieg wydarzeń postrzegają Yoichi'ego jako zboczeńca. Na szczęście bohater posiada wiele szlachetnych cech, którymi z czasem polepsza swoją reputację w oczach dziewcząt.
Jednak na horyzoncie pojawiają się dwie nowe dziewczyny poszukujące bohatera...

Hmmm... zacznę może od strony technicznej tego anime. To tak opening, zupełnie mi nie przypadł do gustu może nie dlatego, że piosenka była zła ale głos wykonawcy, jak dla mnie był, strasznie irytujący. Muzyka w samym anime, jest bardzo ubogo, praktycznie nie słyszalna, ja osobiście odniosłem wrażenie, że tam, żadnej muzyki nie było, ale może to moje tylko wrażenie. Co do kreski, jak dla mnie strasznie ostra, nie lubię takiej kreski w anime. Natomiast animacja sama w sobie jest na przyzwoitym poziomie. Mimika twarzy postaci daje duży, jeżeli chodzi o komediową stronę anime, są humor jest sytuacyjny i opiera się na prostych gagach, już nie co oklepanych. Komizm całego anime opiera się na pod tekstach seksualanych, a to, bohater wpadnie biust z jednej z bohaterek, chwyci niewiastę za piersi. No klasyk ecchi haremówek. Jak już mowa o fanserwisie, jest on bardzo delikatny, nie nachalny, praktycznie nie zauważalny. Co mnie bardzo bawiło w całej serii to momenty, kiedy były pokazywane, jakieś wyobrażenia bohaterów w danym momencie. Było się z czego pośmiać. Na początku do tego anime zniechęciło mnie to, że bohaterowie, się na siebie wydzierają tak jak by nie umieli mówić cicho. Na szczęście było to tylko pierwsze 5 minut pierwszego odcinka, jak tylko zobaczyłem, że postacie, nie będą się darły na siebie co chwilę odetchnąłem z ulgą. Ale tak naprawdę te anime jest bardzo średnie, ani nie męczy, gdy się go ogląda ani też nie powala na kolana i nie wgniata gałek ocznych do oczodołów taki porządny średniak.

Fabuła tu raczej nic ciekawego nie powiem, sama fabuła nie trzyma w napięciu. Bo tak przybywa do wielkiego miasta, młodzieniec które swe doczesne życie mieszkał w górach i nie miał, żadnego kontaktu, z miejska dżunglą. Oczywiście na samym początku w pada w kłopoty, ale suma suma sumarum trafia tam gdzie miał trafić i zamieszkuje z czterema siostrami. Dwie z nich podkochują się w nim, można powiedzieć, że w jakiś sposób o niego rywalizują. Ale, by naszemu bohaterowi nie było w życiu lekko. To tajemnicza postać, wysyła na naszego bohatera, kolejnych mistrzów sztuk walki by go po prostu ukatrupili. Nasz bohater oczywiście mężnie staje do pojedynków. Pojedynki są nudne cztery maks ciosy i pojedynku, a ten zły dostaje katharsis i zmienia swe postępowanie, albo się niczego nie uczy bo i po co. De facto do samego końca nie wiemy, dlaczego na naszego bohatera są wysyłani kolejni zabójcy, a jak już dowiadujemy się o powód dlaczego nasz bohater główny ma wąchać kwiatki z drugiej strony to aż się nóż w kieszeni otwiera. Mogli by się bardziej postarać odnośnie motywacji tych złych.

Bohaterowie no cóż ty raczej nic ciekawego nie napiszę. Yoichi, chłopak o złotym sercu, do rany przyłóż, dobrze zbudowany, klatkę ma wyrzeźbioną jak by sam Michał Anioł dłutem zapierdzielał. Nic dziwnego chłopak poświęcił swe życie treningowi. Jest zboczeńcem, jak tylko ma jakieś kosmate myśli od razu krew mu z nosa leci, za co dostaje od Ibuki po łbie. Ibuki najstarsza, ze sióstr i najbardziej dojrzała, Matka Polka opiekuje się domem o wszystkich się troszczy. Oczywiście podkochuje się w naszym bohaterze. Ale jest też dość silna we władaniu drewnianym mieczem. Leje naszego głównego bohatera jak tylko coś zrobi zboczonego albo chociaż pomyśli coś kosmatego Ayame, podkochuje się naszym bohaterze, ma kompleksy odnośnie swego biustu, jednym słowem jest płaska jak decha, to już nawet 10 letnia siostra ma większe balony niż ona. Jest wstydliwa i nie umie okazywać uczuć, jak chce coś miłego zrobić dla samuraja to wygląda to tak jak by miała go zaraz zabić. Buja w obłokach. Jest zazdrosna o Ibuki, zawsze zazdrościła swojej siostrze, że ja wszyscy doceniali. Washizu – szkolnego wandala, i jego przyjaciela Torigayi. Pierwszy z panów kocha się w Ibuki, niestety jego siła nie idzie w parze ze śmiałością, więc nie jest w stanie wyjawić swoich uczuć. Cały czas ma jednak wizje, jakby to fajnie było, gdyby się jednak udało.(opis z Tanuki z recenzji Paweł)

Jak już pisałem te anime jest bardzo średnie niczym się nie wyróżnia wśród wielu podobny tytułów z gatunku harem ecchi. Nie jest może nudne, ale też nie powala na kolana. Oglądnąłem je z lekkim znużeniem. To można oglądnąć z braku laku, ale na pewno nie jest to pozycja obowiązkowa, są ciekawsze tytuły niż ten.